Voor mijn ongeluk speelde ik piano, zat ik op zangles en in mijn jeugd heb ik jaren in een koor gezongen. Super muzikaal wil ik mezelf niet noemen, maar ik vind het wel altijd heel leuk om ermee bezig te zijn. Er stond ook altijd muziek aan in huis. Hoe anders is dat nu, maar hoe fijn kan ook nu muziek nog zijn.
Revalidatie
Tijdens mijn revalidatie hebben we de piano ingezet om mijn hersens weer te trainen. Samen met mijn piano lerares hebben we muziekstukken uitgezocht die beter paste bij wat mijn hersens nog aankonden, maar nog wel leuk was om naar te luisteren.
Piano spelen, en muziek maken in het algemeen, vergt veel van een brein. Noten lezen, de juiste toetsen aanslaan, vooruit lezen voor wat komen gaat en luisteren of het wel goed gaat. Dat was dus nogal een uitdaging de eerste maanden. En eigenlijk is het nooit meer goed gekomen. Waar ik voor mijn ongeluk nog bezig was met stukken van Rachmaninov, kon ik na mijn ongeluk de meeste simpele bladmuziek niet meer foutloos spelen. Bladmuziek die ervoor in een middagje wel ingestudeerd werd, kostte nu meer dan een maand en dan zat het er nog niet goed in. Door mijn vertraagde reactievermogen, lukte het niet meer om vooruit te lezen. Ik kon noten lezen, wist welke toetsaanslag daarbij hoorde, maar moest dan weer opnieuw terug naar de bladmuziek voor de volgende noot. Niet echt handig dus. Hoewel het in het begin zeker geholpen heeft om mijn hersenen te trainen, ben ik er na een jaar revalidatie mee gestopt. Het niet foutloos kunnen spelen, de hoofdpijn door het geluid wat je nu eenmaal bij muziek maken maakt en de toch ook minder leuke muziekstukken maakte dat ik het plezier volledig kwijt geraakt was. Het werd een moetje omdat het nu eenmaal de revalidatie ten goede zou komen, maar niet meer het plezier van uren jezelf verliezen in de muziek.
Wat nu?
Aangezien ik behoorlijk gevoelig ben voor geluid, kan ik niet altijd muziek luisteren, maar waar het kan doe ik het nog steeds. Muziek geeft mij namelijk ook heel veel. Op dagen dat ik wat minder goed in mijn vel zit, kan muziek mij daar uit halen. Nummers waar je goede herinneringen aan hebt, of gewoon een fijne beat. Soms mag je natuurlijk ook balen dat je met deze beperkingen zit en dan helpt muziek die daarin mee gaat ook. Kopje thee erbij, de bank op, meestal met kat in mijn geval. En dan gewoon eventjes mogen balen. Dat is namelijk helemaal okay.
Wanneer luister ik nog muziek? Sowieso tijdens het douchen. Tijdens de revalidatie werd voorgesteld om koken te combineren met muziek luisteren. Nou dat is meestal niet zo’n succes. Ik denk dat in de afgelopen 4 jaar ik een stuk of 2-3 keer muziek heb kunnen luisteren, zonder het uit te zetten en dat de maaltijd ook nog gelukt is.
Tijdens het breien of puzzelen zet ik vaak muziek aan en dat lukt vaak wel. In nagenoeg alle andere gevallen liever niet.
En waar kom je het allemaal tegen en zit je er niet zo op te wachten? Winkels, werk, sportlocaties, restaurants en ga zo maar door. Dan is muziek vooral heel storend, omdat het je beperkt in het uitvoeren van je taak op dat moment. En hoe fijn ik muziek ook vind, dan gaat toch echt de noise-canceling koptelefoon op om het geluid buiten te sluiten.
Hoe kijken jullie tegen muziek aan?
PLATFORM NAH 