Deel 4 van reeks WIA blogs: Vragen die de verzekeringsarts van het UWV je stelt en de FML

Vandaag alweer het 4e deel in mijn reeks WIA blogs. Ik wil nog even benadrukken dat dit vanuit mijn eigen ervaring is, ik hoop je hiermee te helpen om je voor te bereiden, maar wil hiermee natuurlijk niet zeggen dat ik de wijsheid in pacht heb. Bovendien speelde mijn WIA gesprek en aanvraag ruim 5 jaar geleden, dus wellicht is er een en ander gewijzigd. Laat je dus goed voorlichten en lees meerdere ervaringen.

Heb je de vorige blogs in de WIA reeks al gelezen?

Deel 1 met mijn tips voor het WIA gesprek

Deel 2 over de voorbeeld dagindeling

Deel 3 over de soort vragen die je kunt krijgen in het WIA gesprek

Als je 2 jaar ziek bent, kun je een WIA uitkering aanvragen. Je krijgt dan allereerst een oproep voor een gesprek met de verzekeringsarts. Over de gesprekken gaan de meest gruwelijke verhalen rond. Ik vond het meevallen, maar had me goed voorbereid. 

Voor ik inga op de vragen in het bijzonder, geef ik je graag 3 tips ter voorbereiding op het gesprek met de verzekeringsarts:

Tip 1: Ga niet alleen, neem iemand mee, liefst je levenspartner als je die hebt.

Tip 2: Neem het gesprek op (gewoon met dictafoon functie op je telefoon) en geef vantevoren aan UWV aan dat je dit gaat doen. Dan doen zij dat zelf ook namelijk. Anderen mag je het officieel niet opnemen!

Tip 3: Ken je eigen dossier goed! Neem overal kopieën van mee. Weet wat er in de verslagen van de bedrijfsarts staat, eventueel NPO en medische verklaringen.

Om te beginnen is het natuurlijk compleet afhankelijk van wie je treft. Welke verzekeringsarts. Maar om je toch een beetje voor te kunnen bereiden heb ik alle vragen die ik kreeg voor je op een rijtje gezet. Voor zover ik die natuurlijk nog wist. 

Vragen

  • Over je medische toestand: wat is er gebeurd? 
  • Vrij gedetailleerd, hoe is je medische traject geweest? Langs welke artsen, specialisten ben je allemaal geweest en hoe waren die resultaten?
  • Ben je bij bedrijfsarts onder controle geweest en hoe is dat traject verlopen?
  • Waar heb je nu nog last van? Hoe is je medische situatie nu? En van welke lichamelijke en/of geestelijke klachten heb je nu nog last? Vergeet vooral ook de onzichtbare klachten niet!
  • Wat heb jezelf de afgelopen jaren er aan gedaan om je situatie te verbeteren? Bezoeken van fysiotherapeut, artsen, conditie verbeteren etc.?
  • Hoe ziet een slechte dag er nu uit? Beschrijf die van uur tot uur eens. En neem daarin alles mee, van douchen tot eten, tot rusten en slapen. Schrijf dit voor jezelf op. 
  • Hoe ziet een goede dag eruit?
  • Hoeveel uur slaap je ’s nachts? Kun je goed slapen? Hoe laat sta je op?
  • Welke dingen heb je uitbesteed? Zoals schoonmaakhulp, oppas voor je kinderen, andere hulp om huishouden draaiende te houden? Hoe haal of bestel je boodschappen?
  • Wat doe je als je een slechte dag hebt? Hoe overleef je die?
  • Hoe ziet je sociale leven eruit?
  • Wat doe je aan lichaamsbeweging?
  • Denk jezelf dat je toestand nog zal verbeteren? 
  • Krijg je nog onderzoeken? 
  • Ben je nog onder behandeling van specialisten?
  • Welke medicijnen slik je?

Functionele mogelijkheden lijst (FML)

Deze lijst is cruciaal voor een goede, realistische beoordeling voor je WIA uitkering, zorg dus dat je weet hoe die voor jou is ingevuld. Normaal gesproken heeft je bedrijfsarts dit met je besproken. Hij is ook degene die deze ingevuld heeft. 

De FML is een hele uitgebreide lijst met vragen over wat je lichamelijk KAN. Staan vragen op als:

– Ik kan 2 uur achter elkaar lopen

– Ik kan mijn arm omhoog heffen

– Ik kan van zit naar sta positie zelfstandig veranderen,

– Ik kan achter een beeldscherm werken. 

Het gaat er om of je fysiek beperkingen hebt om bepaalde handelingen uit te voeren. That’s it. Het is zeer belangrijk dat dit een juiste weergave is van de werkelijkheid en dat je bedrijfsarts ook je beperkingen vervolgens op het eind heeft weergeven. 

In mijn geval was bijvoorbeeld een maximale tijdsduur van bepaalde handelingen aangegeven. En allerlei aanvullende eisen, als prikkelarme omgeving, geen afleiding, geen deadlines etc. 

Op basis van deze FML gaat de arbeidsdeskundige namelijk verder aan de gang.

Zorg dus dat je weet wat er in je dossier staat!!! En ben je het ergens niet mee eens, geef dat dan ook gegrond aan. 

En mijn laatste tip: Wees open en eerlijk! Wees jezelf, voer geen act op, daar heeft niemand wat aan en blijf positief. 

Volgende keer ga ik in op vragen van de arbeidsdeskundige. 

Hoe zijn jouw ervaringen met de verzekeringsarts van het UWV?

Belinda van der Elst

Mijn naam is Belinda van der Elst en ik heb hersenletsel. Mijn hersenletsel is een restverschijnsel van een herseninfarct dat ik op 2-2-2014 kado kreeg en op 21-06-2019 kreeg ik er nummer twee overheen maar daarover straks wat meer. Laat ik eerst eens wat personalia opnoemen zodat jullie een beetje een beeld hebben van mij. Ik ben 53, 25 jaar getrouwd en heb een dochter (1997) en een zoon (2000). Woonachtig in de omgeving van Den Haag en heb 3 katten Midas, Harry en Bob en een hond Molly.
Sinds november 2017 ben ik volledig arbeidsongeschikt. Dat was ik al sinds januari 2016 maar ik ben redelijk eigenwijs ingesteld en ben alsmaar doorgegaan met proberen, simpelweg omdat werken nou eenmaal leuk is én omdat het financiële plaatje beter is als je werkt.
Ik ben doorgegaan met werken tot het echt niet meer ging maar ik mis het nog iedere dag.

Sinds augustus 2019 ben ik op Instagram begonnen met bloggen over mijn leven met niet aangeboren hersenletsel. Je kan mij daar vinden onder Mijn_leven_met_NAH. Ook blog ik voor de Hersenstichting en de patiëntenvereniging Hersenletsel.nl
Ik vind het fijn om alles van me af te schrijven en daarmee ook lotgenoten een beetje op weg te helpen.

Sinds kort maak ik deel uit van het team achter Platform NAH. Ik vind het belangrijk om aandacht te vragen voor NAH omdat het zo’n onbegrepen aandoening is. Om die reden heb ik ook meegewerkt aan een groot interview in de Margriet van januari 2022, mocht je hierin geïnteresseerd zijn, de link naar het artikel staat ook op dit platform.

Verder doe ik ook nog vrijwilligerswerk, ik ben lid van de Clientenraad van het revalidatiecentrum, trainer bij de patiëntenvereniging en ik organiseer samen met een aantal anderen het NAH café in Delft.
Al met al doe ik wel het een en ander maar alleen als ik de energie heb uiteraard, want dat blijft na al die jaren een probleem. Mijn lijf zit voortdurend in een energiecrisis. En een beetje energie uitgeven daar betaal ik de hoofdprijs voor helaas.

Sinds kort heb ik een nieuwe hobby, schilderen, en daar zal ik vast ook wel over bloggen. Ik heb best wat hobby’s overigens want ik moet ergens mijn creatieve ik in kwijt. En daarbij komt dat ik geraniums niet leuk vind dus daar ga ik er zeker niet achter zitten.
En naast dit alles revalideer ik ook nog steeds. Je begrijpt ik heb best wat te vertellen en dat kan je dan ook teruglezen op dit platform,

Hopelijk vinden jullie het leuk om mijn verhalen te lezen, reageer vooral!

Liefs Belinda

Deel 1 van reeks WIA blogs: Mijn 7 tips voor het WIA gesprek bij het UWV

Door: Kesty van Ree

Op mijn eigen blog Love your life waren de WIA blogs zo ongeveer de meest gelezen blogs. Aangezien ik het bloggen op Love your life op een andere manier ga insteken (of zelfs helemaal mee ga stoppen) wilde ik deze blogs niet verloren laten gaan. Blijkbaar is er veel behoefte aan het lezen van ervaringsverhalen van lotgenoten over het proces bij het UWV. Ik snap dat, want ook voor mij was het best stressvol. Daarom deel ik de komende tijd deze blogs hier op het Platform met jullie. Hopelijk heb je er wat aan. De reeks WIA blogs bestaat uit de volgende blogs.

Reeks WIA blogs:

  • Deel 1: Mijn 7 tips voor het WIA gesprek bij het UWV
  • Deel 2: WIA gesprek: Voorbeeld dagindeling voor het UWV
  • Deel 3: Welke soort vragen kun je krijgen tijdens het WIA gesprek?
  • Deel 4: Vragen die de verzekeringsarts van het UWV je stelt en de FML
  • Deel 5: Welke vragen kan de arbeidsdeskundige van het UWV je stellen?
  • Deel 6: Hoe werkt het WIA proces in Jip en Janneke taal?

Toen het voor mij zo ver was, in 2017, hoorde ik over dit WIA gesprek, de wildste verhalen. Ik heb destijds goede tips gekregen van mijn reïntegratie coach om me voor te bereiden op dit gesprek. Ik deel ze daarom graag met je.

Let op: dit zijn tips gebaseerd op mijn eigen ervaringen. Ik wil hiermee absoluut niet zeggen dat ik de wijsheid in pacht heb en dat als je dit volgt het wel goed komt. Ik geef alleen aan wat voor mij heeft gewerkt en hoe ik me heb voorbereid. Kijk of je er iets mee kunt en vertaal het naar je eigen situatie.

Mijn coach gaf aan dat ik de volgende dingen goed moest kunnen verwoorden:

1. Je dagindeling

Met andere woorden hoe ziet je dag er gemiddeld uit. Vertel hoe laat je opstaat, wat je vervolgens doet, wanneer je rust op een dag, welke activiteiten je hoe lang kunt doen. Hoe laat ga je slapen, hoe slaap je? Gebruik je veel paracetamol voor de hoofdpijn?

Geef heel concreet aan per uur, wat je doet. Zeker als aan jou niet te zien is dat je hersenletsel hebt, of een andere ziekte/beperking, waardoor je niet kunt werken. Maak het zo tastbaar mogelijk voor degene die tegenover je zit, hoe je dag eruit ziet.

Wees eerlijk, doe je niet beter voor dan je bent. Daar heeft niemand wat aan, zeker jijzelf niet.

2. Voorbeelden prikkels

Overprikkeling is nog steeds een grijs gebied, ook bij het UWV. Het staat volgens mij niet op de lijst van ‘ziektes’ die bewezen zijn (dit was in 2017 in ieder geval niet zo, maar vrees dat dat nu nog niet zo is).Dus aan jouzelf, om ook dit zo helder mogelijk te maken. Ik ga er even vanuit dat jij ook last hebt van prikkels, maar bijna iedereen met hersenletsel, heeft dit helaas.

Waar heb je last van? Welke prikkels?

3.  Wat gebeurer bij teveel prikkels?

Maak ook dit zo concreet mogelijk. Dit is wat er bij mij gebeurd als ik teveel prikkels heb ervaren.

• Kortaf, snel geiiriteerd

• Watten gevoel in hoofd, hoofdpijn, duizelig

• Pijn in nek, schouders, rug

• In ergste geval misselijk en pijn bovenop hoofd, algehele beroerdheid

• Slecht gevoel in linkerarm, hand en been/voet

4. Wat doe je dan?

Als je er wat aan kunt doen, wat doe je dan om weer een beetje bij te komen. Ik doe de volgende dingen:

• Bijkomen met oordoppen en oogmasker op in donkere stille ruimte

• Soms 10 min, soms 30 min, soms hele nacht

• Alleen zijn

5. Wat besteed je uit?

Om je dagen draaglijker te maken. Welke taken heb je uitbesteed? In mijn geval waren dat destijds de volgende.

• Schoonmaken door hulp, elke week.

• Boodschappen (online door partner).

• 2 x per week oppas voor dochter uit school.

• Zwemles en andere sporten doet partner.

6. Bereid je voor op de volgende vraag: 

Wat heb jezelf er aan gedaan de afgelopen jaren om beter te functioneren??? Wat heb je geprobeerd? Ik had een vrij goed opgebouwd dossier met reintegratie pogingen en verschillende coaches en arbeidsdeskundige rapporten, een NPO rapport, bedrijfsarts die achter me stond en mijn beperkingen wel goed begreep.

7. En last but not least: DENK LOGISCH NA

Als je de hele dag in touw bent thuis, kun je dat ook op een werklocatie. Als je een hond hebt en dus 3 x per dag een rondje moet lopen, kun je ook de post rondbrengen.

Het is een belangrijk gesprek voor je toekomst. Dus bereid je goed voor door in ieder geval deze vragen goed te kunnen beantwoorden. En neem altijd iemand mee, je partner het liefst (als je die hebt natuurlijk). Die kan wat je zegt ondersteunen, wat het met het gezinsleven doet.

Mijn uitgangspunt is altijd geweest dat ik open en eerlijk ben geweest tijdens de gesprekken met de verzekeringsarts en arbeidsdeskundige van het UWV. Dat is denk ik ook het beste.

Bij mij is het uiteindelijk ‘goed’ gekomen. Ik ben volledig en duurzaam afgekeurd en ontvang dus een IVA uitkering (een vorm van WIA). Natuurlijk had ik 100 x liever gewoon blijven werken. Maar nu dat niet meer gaat, hoef ik me in ieder geval in financieel opzicht geen zorgen te maken.

Een pleister op de wonden…

Ik hoop dat je wat aan mijn tips hebt om je voor te bereiden op het WIA gesprek.

Arbeidsongeschikt en moeder zijn

Door: Kesty van Ree

Deze blog is voor al die mama’s die niet in het ‘standaard plaatje’ passen. Het standaard plaatje van druk, druk, druk met werk, gezin en sociaal leven. Simpelweg omdat ze dat niet kunnen. Door ziekte en/of een beperking. Ikweet zelf als geen ander hoe dat voelt. 

Vragen, vragen en nog eens vragen

Wat is de meest gestelde vraag op een verjaardag of op het schoolplein? Wat doe jij eigenlijk voor werk? Ik ga snel verder hoor, ik moet naar mijn werk. Moet je ook werken vandaag? Wat als je geen werk hebt, door ziekte of een beperking? Volledig afgekeurd bent in de bloei van je leven. Dan is zo’n simpele vraag elke keer weer een mokerslag die binnen komt. Want nee, jij gaat niet naar je werk, jij hebt geen werk (meer) omdat je dat niet meer kunt. Wat de reden daar ook voor is. 

Maar laat je dag niet verpesten door zo’n simpele en goedbedoelde vraag. Ga niet bij iedere willekeurige persoon die je zoiets vraagt, een uitgebreid antwoord geven. Je werkt misschien dan wel niet, maar je bent geschikt voor zoveel dingen wel. Focus daarop!

Hoe ga ik daarmee om?

Hoe ik hier zelf mee omga, sinds ik arbeidsongeschikt ben verklaard? Ik heb een aantal moeders op school, moeders van vriendinnen van mijn dochter, verteld over mijn situatie. Net als de groepsleerkracht en de directeur van de school. Als iemand anders me zo’n vraag stelt, zeg ik gewoon nee, ik hoef niet te werken. Of ja, ik ben blogger. Punt. Geen heel verhaal. 

Zingeving

Ik ben ook vrij snel gaan zoeken naar iets van zingeving. Omdat ik dat nodig heb om me fijn te voelen. Ik heb eerst vrijwilligerswerk gedaan voor een stichting die dromen vervult voor kinderen en ben een blog begonnen. Daar gaat veel tijd en energie naartoe, maar het geeft me ook een lekker gevoel. 

Je zou voor jezelf na kunnen gaan wat jou een stukje zingeving kan geven. Als je daar behoefte aan hebt natuurlijk. Wat vind jij leuk, waar krijg jij energie van? Iedereen kan iets doen ben ik van overtuigd. Al is het zittend of liggend vanaf de bank. Ik volg ook inspirerende mensen op Instagram, die in soortgelijke situaties zitten. Het geeft me inspiratie en fijne contacten. 

Wees trots op jezelf!

Arbeidsongeschikt zijn wil niet zeggen dat je leven voorbij is. Integendeel. Zeker als je mama bent, heeft het ook ‘voordelen’. Zo kun je onwijs veel quality tijd met je kind doorbrengen, in plaats van dat hij/zij naar de BSO moet. Een groot voordeel als je het mij vraagt. 

En wees ook gewoon trots op jezelf. Nee, je hebt geen (betaalde) baan buitenshuis, maar hell girl, je hebt de belangrijkste baan van de wereld. Moeder zijn. En als je ziek bent of een beperking hebt is dat alleen nog maar zwaarder voor je. Wees dus trots op hoe je het doet. En vergeet een ding nooit: voor je kind ben je de beste moeder die er is, in welke vorm dan ook. Want jij bent zijn/haar moeder die al haar liefde en aandacht 24/7 beschikbaar heeft. En wat kan daar nou tegenop? Niets toch?!

Dus, laat je geen slecht gevoel krijgen van vragen die je gesteld worden, alle media die je om je heen ziet over de ‘ratrace’ waar veel moeders in zitten, de verhalen op verjaardagen. 

Blijf dichtbij jezelf, focus op dat wat er toe doet en weet dat je goed bent zoals je bent. Precies zoals je bent!

Ben jij ook afgekeurd? Hoe geef jij vorm aan je niet-werkende leven? En aan je rol als moeder?

Ben jij ook afgekeurd? Hoe geef jij vorm aan je niet-werkende leven?