Hallo allemaal, mijn naam is Yoko Hammendorp en ik ben 40 jaar. Samen met mijn vrouw Marieke, heb ik 3 kinderen, Thom van 14, Lisa van 10 en Daan van 6 jaar. We wonen in Maarssen, dat ligt in de provincie Utrecht. De komende weken neem ik je mee in mijn reis naar herstel van mijn cognitieve klachten.
Zo kreeg ik hersenletsel
Op 17 november kreeg ik een kleine hersenbloeding bij mijn hypofyse. In eerste instantie was het niet direct duidelijk wat er precies aan de hand was, dit werd na een aantal dagen wel duidelijk. Toen was het voor mij niet duidelijk wat de gevolgen hiervan eigenlijk zouden zijn. Wat ik wel direct doorhad, dat ik niet meer tegen prikkels kon…..
Mijn restverschijnselen
Lichamelijk was ik namelijk vrij weinig aangedaan en de lichamelijke klachten die ik had, trokken wel redelijk snel weer bij. Ik had de hoop dat de cognitieve klachten die ik met name had, nog wel over zouden gaan. Het constant vergeetachtig zijn, super chaotisch, slecht geheugen, maar ook die overprikkeling op beeld en geluid en ook de niet te vergeten hersenmist en moeheid. De intense, alles overweldigende moeheid. Ik kon niet meer de moeder zijn die ik wilde zijn. Het eten met het gezin aan tafel vroeg enorm veel van mij en gebeurde vaak met een noise cancelling koptelefoon op, of ik zonderde mij af. In het poliklinische revalidatie traject wat ik volgde, leerde ik met name omgaan met de klachten, hoe deze in te passen in je leven. Ook maakte ik weer een start met werken.
Mijn werk
Ik werkte als verpleegkundig meldkamercentralist Ambulancezorg. Werkte zeg ik ook.. Omdat ik uiteindelijk alles heb gegeven om weer beter gemeld te kunnen worden op mijn werk. Mijn werk is een enorm drukke chaotische baan, waarin je enorm snel moet kunnen schakelen. Een hele toffe baan, maar ook echt enorm prikkelrijk. Ik wist 1 ding zeker, ik ga weer werken! Dit is gelukt, maar ging uiteindelijk ook ten koste van alles en van mezelf. Op wilskracht kan je een hoop bereiken, maar dit was absoluut niet gezond voor mij. Ik was volledig over mijn eigen grens gegaan en op. Doordat ik al mijn energie in mijn werk had gestopt, was ik ook geen leuker mens geworden. Maar al helemaal geen leuke echtgenote en moeder. Ik viel dus uit op mijn werk, niet wetende dat dit voor heel erg lang zou zijn…….
Volgende keer neem ik je mee in hoe het verder ging.
PLATFORM NAH 