Door: Marinda

In mijn vorige blog noemde ik al dat ik gestart was met een behandeltraject waar ik heel erg naar uitkeek. Op het moment van schrijven van die blog stond ik nog aan het begin. Inmiddels zijn we alweer een tijdje verder en ben ik ook verder in het traject. Ik ben erg enthousiast en ik deel er graag wat over met jullie en over de verandering die ik ervaar.

RESET-traject

Ik heb het RESET-traject gevolgd bij Brainproof. Binnenkort kunnen jullie in mijn voorstelblog lezen welke weg ik afgelegd heb. Kort samengevat ben ik aan de buitenkant heel erg goed hersteld na mijn ongeluk waarbij ik Diffuus Axonale Hersenschade en een subarachnoïdale bloeding opliep, maar ik ervaar(de) veel onzichtbare restverschijnselen. Deze restverschijnselen zitten met name op het gebied van prikkel- en informatieverwerking en mijn belastbaarheid in het algemeen. Ik had mij verdiept in CFX en dat was iets wat op mijn lijstje stond voor over een aantal jaar. Zoals de meeste van jullie weten zijn de kosten fors en, voor mij belangrijker, qua belastbaarheid zag ik die reis echt nog niet zitten. Toen in een podcast die ik luisterde (Hersenspinsels, aflevering 2) genoemd werd dat er behandelingen zijn in Nederland die alles in zich hebben wat CFX ook heeft, maar meer nadruk leggen op het actief ontspannen ben ik me daarin gaan verdiepen en heb ik contact opgenomen met Ronald van Brainproof.

Omdat ik eerst nog wat andere zaken qua revalidatie en therapie wilde afronden, besloot ik om eind 2024 te starten. Het traject bestaat uit een aantal voorbereidende afspraken, de RESET-week en het nazorgtraject. 

In het traject ben ik gestart met het reguleren van mijn autonome zenuwstelsel. Door mijn autonome zenuwstelsel in balans te brengen zal er meer ruimte en rust ontstaan om actief te herstellen. Dit voorkomt dat ons brein direct in een overlevingsstand (fight-flight) komt te staan en zorgt er ook voor dat er voldoende doorbloeding is naar de breingebieden die we nodig hebben bij hogere cognitieve taken. In het begin van het traject ligt hier de focus op en vanuit daar ben ik ook steeds meer gaan trainen om zo nieuwe verbindingen aan te maken (neuroplasticiteit). 

Overlevingsstand

Bepaalde karaktereigenschappen die mij ver brachten in bijvoorbeeld mijn werk, zaten nu juist mijn herstel in de weg. Gedrevenheid, perfectionisme, resultaatgerichtheid en niet stil kunnen zitten zorgden er nu juist voor dat ik mij erg opgejaagd voelde. Ik wist niet of ik op de juiste weg was, twijfelde of ik nog wel stapjes vooruit zou maken en wilde graag meer. Er was mij vaak verteld dat ontspanning en rust goed waren voor mijn herstel, maar het lukte mij niet om die ontspanning te vinden. Veel op de bank liggen was het tegenovergestelde van hoe mijn leven er voor mijn ongeluk uitzag en juist als ik op de bank ging liggen begon ik mijn hoofdpijn, misselijkheid en andere klachten nog veel erger te voelen. Als ik nu terugkijk, kan ik wel zeggen dat mijn brein voortdurend in de overlevingsstand stond en ik in mijn lichaam veel te veel spanning opbouwde bij alles wat ik deed, wat ik hoorde en wat ik voelde. En dat zat mijn herstel en opbouw in de weg. Want als we alleen maar in die aan-stand staan, kan ons brein ook niet leren en is het niet mogelijk om te herstellen en nieuwe verbindingen aan te maken. Als je spanning of onrust voelt in je lichaam, zal er minder zuurstof naar je hersenen gaan en dus zal dit leiden tot het minder goed of minder lang kunnen uitvoeren van cognitieve taken. “Aan gaan” is geen probleem, maar het is belangrijk dat je dan weer de rust kunt vinden in jezelf en met jezelf om te zorgen dat je niet aan blijft staan.

Luister naar het fluisteren van je lichaam, zodat het niet hoeft te schreeuwen. 

Als mensen vinden wij het vaak lastig om te voelen wat er in ons lichaam speelt, behalve als we het als pijn ervaren. Zeker als je gewend bent om altijd maar door te gaan en weinig aandacht had voor je binnenwereld, is dit niet iets wat je opeens wel gaat doen of leert als je NAH opgelopen hebt.  Als ik naar mijzelf kijk, voelde ik het vooral als het pijn was geworden (bijv. hoofdpijn) en dan frustreerde ik me er ook nog over. Dit betekent dus dat mijn lichaam aan het schreeuwen was en ik het fluisteren genegeerd had. Niet bewust, want het fluisteren had ik niet gehoord (gevoeld) én als ik het gehoord zou hebben, had ik nog niet geweten wat ik ermee zou moeten doen. 

Leren voelen

Ik heb in mijn Brainprooftraject ervaren dat het heel belangrijk is om te leren voelen. Ik voel nu dat ik bij het uitvoeren van bepaalde dingen onbewust spanning opbouw in bijvoorbeeld mijn onderbuik of mijn schouders. En als dat gedurende de dag continu gebeurt is het ook niet gek dat je aan het eind van de dag hoofd- of nekpijn hebt en je je misschien gejaagd voelt. Door beter te leren voelen, zal je eerder sensaties en signalen (fluisteren) in je lichaam waarnemen voordat het symptomen of zelfs klachten (schreeuwen) worden. Als je dan vervolgens ook nog de handvaten hebt om wat met die signalen te doen, hou je de regie en kan je voorkomen dat het klachten worden. 

Ik daag jullie uit!

Ik wil jullie uitdagen om elke dag eens 15 minuten de tijd te nemen om bij jezelf in te checken. Ga rustig zitten of liggen op een plek die fijn is voor je, eventueel met brainwaves of andere muziek die je prettig vindt. Wat voel je? Zit er ergens spanning? Heb ik mijn schouders laag en los? Veroordeel het niet, maar probeer het lichaamsdeel waar je de spanning voelt los te laten of span andere lichaamsdelen kort aan en laat ze weer los, zoals bijvoorbeeld je tenen of klak eens met je tong. 98% van wat wij doen, doen we onbewust. Door deze kleine oefening, leer je om bewust te worden van het onbewuste en dat is de eerste stap om hier vervolgens ook op te kunnen acteren. 

In mijn volgende blog zal ik jullie verder meenemen in mijn reis en wat meer vertellen over prikkels en waarom bijvoorbeeld geluid zo hard binnen kan komen. Mochten jullie nu al vragen hebben, stuur mij dan gerust een berichtje, ik vertel er graag over.  Belangrijk om te noemen is dat alles wat ik vertel, mijn ervaring is. Ik hoop (en denk) dat ik kennis en tips kan delen die ook voor een aantal van jullie waardevol kunnen zijn. 

Hoe is dit voor jou, kun jij goed voelen hoe het met je gaat?