Door: Saar

Hierbij mijn vakantieverhaal.

Het benauwd me. Ik zit al een jaar thuis na eerst op het ijs gevallen te zijn met mijn achterhoofd en vervolgens aangereden te worden. Er kan zoveel niet. Geen werk, geen sociale contacten, geen sport, geen hobbies. Hoewel familie en vrienden alles doen wat ze kunnen voor me, kan ik niet overbrengen hoe ik me voel. De eenzaamheid heeft me in een ijzeren wurggreep.

In 2020 besluit ik te kijken wat er wel kan. Wat doe ik veel thuis? Wandelen, wandelen en nog eens wandelen. Daarom besluit ik het pieterpad te gaan lopen. 500 kilometer van noord naar zuid Nederland. Zo kan ik eindelijk weer wat van de wereld zien, zonder gebonden te zijn aan veel ov of autoreizen!

Mijn ervaring met het lopen van de tocht

Het wordt een mooie tocht. De overnachtingen op steeds nieuwe plekken blijken zwaar, ik loop constant met een capuchon en zonnebril op tegen het licht en feitelijk kom ik niet veel verder dan 12 kilometer per dag vooruit. Maar wat een ontsnapping! En bovenal, wat heerlijk om even geen keuzes te hoeven maken en met niemand rekening te houden. Iedere dag dezelfde kleren aan en de route is al voor je uitgezet, dus nadenken is niet nodig. Overdag creëert het zoveel rust en ruimte in mijn hoofd.  Ik kom eindelijk weer een beetje tot mezelf. 

Keerpunt

Uiteindelijk kon ik de laatste etappes zelfs 30 km lopen. Het lopen van het pieterpad is een enorm keerpunt geweest in mijn herstel. De laatste etappe hoop ik als feestje te lopen met al mijn vrienden en familie om te vieren dat alles na bijna 3 jaar weer helemaal goed is.

Als vervolg vakantie ben ik vervolgens ook op georganiseerde zwemvakantie met SwimTrek gegaan. Wederom deed het bewegen me super goed en was het heerlijk om wel dingen te kunnen doen, maar niks te hoeven organiseren. Aanrader voor alle zwemmers onder ons!

Bewegen zorgt er dus voor dat ik me beter voel!

Herken jij dit? Zo ja, wat doe jij aan beweging?