Door: Kesty van Ree
Niet veel mensen staan er bij stil dat ze ooit arbeidsongeschikt zouden kunnen raken als ze jong zijn. Je leeft je leven en bent druk, druk, druk. Zo was ik ook. Fulltime aan het werk en in mijn vrije tijd altijd onderweg en druk met sociale afspraken. Toen ik een appartement ging kopen, had ik een afspraak met een financieel adviseur om de hypotheek te bespreken. Ik was zelf werkzaam in de financiële dienstverlening en mijn toenmalige bazin, regelde een afspraak met haar man, de financieel planner in plaats van een reguliere hypotheekadviseur. En daar ben ik haar nu nog elke dag dankbaar voor!
Want wat hij bij zijn advisering standaard meenam, was het meeverzekeren van arbeidsongeschiktheid. Overlijden verzekeren de meeste mensen wel mee, maar arbeidsongeschiktheid niet. Ik was toen ook begin 20 en net begonnen met werken. En dacht natuurlijk ook, ik arbeidsongeschikt?? Moet wel heel wat gebeuren wil ik niet meer kunnen werken. Nou dat viel dus tegen, weet ik nu…
Vele jaren later werd ik dus door het UWV afgekeurd voor het werk dat ik toen deed (projectmanager marketing & communicatie bij een verzekeraar). Rekening houdend met het aantal uur dat ik volgens de FML zou kunnen werken (ongeveer 10 uur) en de beperkingen die ik had (prikkelgevoeligheid). In mijn geval een IVA uitkering. Die krijg je toegekend als je in de uren die je kunt en mag werken, 20% of minder van je oude loon kunt verdienen. Op de site van het UWV kun je alle ins en outs over de WIA lezen.
Hoe is dat nou, een WIA uitkering?
Ik was begin 40 toen ik arbeidsongeschikt raakte en uiteindelijk een WIA uitkering kreeg. Hoe dat was? heel eerlijk? Een opluchting aan de ene kant. De ‘strijd’ met het UWV heeft heel veel energie gekost, de onzekerheid, de bizarre verhalen van lotgenoten, de slechte communicatie van het UWV, dat alles bij elkaar, brengt je wekenlang in een soort staat van overprikkeling. Als de beslissing eenmaal genomen is door het UWV en de brief op de deurmat valt (die bij mij eerst ook nog onjuist was = weer extra stress) met wel de juiste IVA conclusie, valt er een last van je schouders. Financieel hoef je je dan geen (grote) zorgen meer te maken. Dit zorgt voor rust in je hoofd, rust in je gezin en kun je je focussen op je herstel en/of eigen gezondheid. Het overeind blijven van jezelf in deze moeilijke situatie.
Aan de andere kant is het natuurlijk een enorme confrontatie met het feit dat zij denken dat in je situatie niet structureel meer iets gaat verbeteren. En je dus nooit meer in loondienst zult gaan werken. Nooit meer gaat werken misschien wel. Niet iedereen kan daar goed mee omgaan, met deze rauwe werkelijkheid.
WIA uitkering en dan?
Geld is natuurlijk niet alles. Ik had 1000 keer liever nog steeds druk geweest met werk. Met racen en in de file staan. Bij wijze van natuurlijk. Maar het feit dat je een stukje invulling cq zingeving mist als je baan wegvalt, kan wel een ding zijn. Dat is leven met een WIA ook. Daar staat ook niet iedereen bij stil. Als iemand zegt: ‘Fijn dat je je om geld niet druk hoeft te maken meer nu met die WIA he’, is dat goed bedoeld. Hoe je dat stukje leegte in gaat vullen is iets wat alleen jijzelf kunt bepalen.
Ik heb het geluk dat ik me nooit verveel. Ik ben vrij snel met de blog Love your Life begonnen, zodat ik kon schrijven op momenten dat ik me goed voelde. Daarnaast heb ik een Facebook community opgericht voor en met lotgenoten en heb ik ook voor andere websites geschreven. Het zit niet in mij om bij de pakken neer te gaan zitten. Ik wil altijd nieuwe dingen doen en heb altijd ideeën om iets te gaan oppakken. En dat doe ik nu binnen de mogelijkheden die ik nu heb.
Dus ja, er is zeker leven na de WIA uitkering. En ja, het is confronterend soms om te moeten zeggen dat je arbeidsongeschikt bent op zo’n jonge leeftijd. Maar vergeet nooit, dat jij er ook toe doet.
Je kunt dan wel arbeidsongeschikt zijn, maar je bent geschikt voor zoveel wel!!!
Zoek jouw nieuwe drive in je leven, ontwikkel je op een ander gebied. Blijf het mooie zien van het leven, want dat is er ook met WIA uitkering. Ga niet bij de pakken neerzitten. Denk in mogelijkheden, dan gaat ook voor jou de zon weer schijnen.