Jill Spratt is een van de nieuwe bloggers die vanaf 2026 een vaste rubriek krijgt op Platform NAH. Elke maand neemt ze je mee in haar leven met NAH in haar rubriek ‘Sta even stil met Jill’. Binnenkort stelt ze zich hier nog uitgebreid aan je voor. Jill heeft al eerder voor Platform NAH geschreven en met haar sprankelende persoonlijkheid en inspirerende teksten is ze echt een aanwinst voor Platform NAH en we zijn dan ook heel blij met haar! Vandaag neemt ze je alvast even mee in hoe zij de december maand aanvliegt en beleeft.

Door: Jill Spratt

Lieve lotgenootjes,

Voor deze eerste column wil ik graag stilstaan bij de laatste maand van het jaar: december. December is voor mij, vast ook voor veel van jullie, veruit de meest chaotische maand. Het is de periode waarin losse eindjes moeten worden afgerond. Tegelijk is het de maand van Sinterklaas, kerst en oud en nieuw, en voor mij staat ook mijn tentamenperiode in januari al te wachten.

Het contrast met vroeger

Het verschil tussen hoe ik mij op december voorbereidde voor mijn ongeluk en hoe dat nu gaat is immens groot. Ik mis de voorpret, het warme voorgevoel, maar vooral de zorgeloosheid. Voor mijn ongeluk betekende december vooral sociale gezelligheid, uitgebreide diners, veel drankjes en feest na feest. Dat contrast is confronterend, vooral omdat het leven van mijn sociale omgeving gewoon doorgaat en ik keer op keer dingen af moet zeggen. Er is veel begrip, maar of ze het écht snappen is maar de vraag.

In plaats van vast te houden aan dat oude patroon probeer ik mijn perspectief aan te passen en december een andere, maar even waardevolle invulling te geven. Ik probeer de maand behapbaar te maken zodat het weer oprecht leuk kan worden. Maar de behoefte aan controle werkt soms juist averechts. Hoe meer grip je probeert te houden, hoe frustrerender het is wanneer dat niet lukt.

Onder de gezelligheid zit ook spanning, een beetje angst en de behoefte om alles zo goed mogelijk te regelen om nergens de regie te verliezen. Gedachten als ‘als ik nu over m’n grens ga, ben ik (over)morgen niks waard’. Natuurlijk zullen er altijd onverwachte dingen gebeuren die je niet kunt sturen. En overprikkeling of vermoeidheid hoort er dan bij. Het blijft een kunst om dingen op je af te laten komen. Dit is voor mij, en misschien voor meer van jullie een leerproces.

Een nieuwe invulling

Toch merk ik dat met de juiste voorbereiding de maand lichter en behapbaarder wordt en er ruimte komt voor voorpret. Het gemis van de feestjes en onbezonnenheid blijft, maar er is ruimte gekomen voor nieuwe, mooiere kanten: diepere gesprekken, verbinding en kleine momenten die intenser binnenkomen.

Maar als ik stilsta bij deze chaos maand wil ik vooral benadrukken dat december óók voor mensen met NAH een maand vol plezier, warmte en liefde mag zijn. Het hoeft niet perfect, het hoeft niet zoals vroeger; als het maar betekenisvol blijft voor jou. Daarom wil ik een paar dingen benoemen die mij helpen om wat meer structuur te creëren in de chaos. Misschien heb jij er ook iets aan.

Tips van Jill

1.Het begint met grenzen aangeven. Ik moet eerlijk bekennen dat dat nog steeds een uitdaging is. Dit jaar heb ik me nog vaak geconformeerd aan andermans schema’s. Mijn familie is erg druk, echt ADHD-niveau druk. Heel gezellig, maar voor mijn hoofd soms heftig. Daarom bouw ik een duidelijke eindtijd in voor avonden en zorg ik dat er op de locatie van kerstactiviteiten altijd een plek is waar ik me kan terugtrekken wanneer dat nodig is en even in kan checken bij hoe ik me voel.

2. Ten tweede plan ik rustmomenten in alsof het echte afspraken zijn. Omdat ik het lastig vind in het moment aan te geven dat ik rust nodig heb, communiceer ik het vooraf. Anderen kunnen me dan zelfs stimuleren om even terug te trekken.

3.Daarnaast maak ik december kleiner door niet alles te willen, maar te kiezen wat voor mij belangrijk is. Voor mij is dat dit jaar familie. Kerstdiners met vrienden verplaats ik bewust naar januari of februari. Soms ben ik er alleen even bij voor het voorgerecht. De rest sla ik in december over.

4.Oud en nieuw geef ik dit jaar een nieuwe draai. Mijn vriend en ik gaan een weekje naar Sevilla. Veel minder sociale druk op een dag die zogenaamd zo leuk ‘moet’ zijn.

Dat geeft me rust en het gevoel dat ik zelf mag kiezen hoe ik deze periode invul.

En bovenal: geef jezelf toestemming om deze maand op jouw manier te beleven.

Heel veel plezier deze maand!

Liefs Jill