Door: Michelle van Middelkoop.

Afgelopen zomer zijn wij verhuisd. Wat was dit een avontuur. Eén waar we lang naar uit hebben gekeken maar ook wat spannend was. Zo’n groot iets. Zoveel verandering. Zoveel onzekerheid. Ik had geen idee hoe ik dit zou gaan ervaren. Wat dit met mij zou gaan doen. Heel bewust kiezen voor deze verandering en veel te groot om alles te overzien. Vragen om.. Zo voelde dat soms ook op momenten. Er komt echt zoveel bij kijken.

Daarom deze blog waarbij ik jullie een inkijkje geef in hoe ik dit heb beleefd. Wie weet hebben jullie er iets aan 🙂

Overzicht door schrijven

Wat ik eigenlijk altijd doe, is schrijven. Ook in deze periode. Wat ik dus vanaf het eerste moment heb gedaan is:

– benoemen, uitspreken en uitschrijven, van waar ik tegenop zag

– wat ik dacht tegen te komen

– hoe ik mij erbij voelde, enz.

Echt alles. Dit heeft mij echt geholpen doordat er overzicht ontstond. En overzicht geeft rust.

Overzicht in wat ik nodig had, waar ik het meeste tegenop zag, waar ik tegenaan zou kunnen gaan lopen en hoe ik daarmee om zou kunnen gaan en waar ik hulp bij nodig had, enz.

De situatie, het verhuizen naar een nieuwe woonplaats en een nieuw huis was nieuw. Eigenlijk kon ik alles wel toepassen wat ik afgelopen jaren heb geleerd, nodig te hebben. Dat was erg fijn. Alles kwam een beetje bij elkaar.

Loslaten van controle

Als ik een themawoord voor deze periode zou moeten bedenken, is dat denk ik toch wel loslaten. Een woord dat nog nooit zoveel voorbij is gekomen in verschillende vormen als afgelopen periode. Het was van toepassing op zoveel, elke keer weer opnieuw kwam dit terug. Hieronder een aantal voorbeelden van hoe ik loslaten tegen ben gekomen.

Soms is iets gewoon te veel, te groot, te zwaar om te dragen, om te controleren. Het enige wat dan kan is loslaten. Dit was voor mij precies hetgeen waar ik tegenaan liep tijdens deze periode. Er komt zoveel bij kijken. Te veel omvattend om te overzien en om allemaal zelf te dragen. Het enige wat ik elke keer weer opnieuw kon doen was (gedeeltelijk) loslaten.

Loslaten van spullen

En dan het inpakken van al onze spullen. Beetje bij beetje had ik alles wat wij in de loop der jaren hebben verzameld, in mijn handen. Niet alleen het in dozen doen van spulletjes die mij vastigheid geven in huis. Dingen die al jaren op dezelfde plek stonden en hoorde bij mijn vaste veilige basis, structuur en ritme. Ook spullen die mij terugbrachten naar toen, naar mooie dingen, naar moeilijke dingen, naar verdriet, naar.. Herinneringen. Ik beleefde door het in pakken alles weer even.

We hebben ook heel bewust spullen weggedaan, uitgezocht en opgeruimd. Ik nam afscheid van dingen. Het zorgde voor emoties die ik niet verwacht had.

Loslaten omgeving

Het voelde soms alsof ik langzaam aan mijn vastigheid in pakte. Alsof ik mezelf bewust uit mijn balans haalde. Dit ging soms heel erg tegen mijn gevoel in ondanks je weet waarom je dit doet. Ik moest loslaten.

De vertrouwde omgeving loslaten. Naar een nieuwe gemeente, dus de hulp vanuit de oude gemeente loslaten. Onze lieve bekende hulp in de huishouding loslaten. Je hebt constant te maken met andere en allerlei externe factoren waar je zelf geen invloed op hebt. Loslaten. Eigenlijk moet je een groot gedeelte wat ‘thuis was’ loslaten met een verhuizing.

Soms moet je loslaten om te komen waar je nu bent. Dit is eng en dit voelt soms niet natuurlijk, ongemakkelijk en zorgt voor weerstand, maar als het lukt om los te laten is er ook ruimte voor nieuw. Voor nieuwe invulling, voor eigen invulling, voor… Elke keer heb ik weer ervaren dat wanneer het lukt om los te laten, het je weer wat anders brengt. Soms moet je loslaten om te komen waar je nu bent. Loslaten om weer een nieuw thuis te kunnen creëren in dit geval.

Bewust over je grens gaan en meer

Naast het elke keer weer moeten loslaten heb ik alles heel bewust gedaan. Zoals ik al zei is een verhuizing veel en niet volledig te overzien, maar ook spannend. Te lang, sta je aan. Soms moet je en is het nodig. Je kunt niet anders als over je grens gaan. Toch kun je ook in deze situaties vaak kiezen.

Hoe klein de keuze soms ook is. Elke keer heel bewust kiezen. Hoe te gaan. Hoe aan te staan. Hoe om te gaan. Heel bewust. Het heeft ervoor gezorgd dat het mij niet allemaal overviel, maar ik het heel bewust heb ervaren en beleefd. Dat heeft voor mij een heel groot verschil gemaakt in dit proces. Ik kon daardoor veel beter bijsturen, maar ook tussendoor even heel bewust afstand nemen. En nu… bewust de tijd nemen voor herstel. 

Binnenkort het vervolg op deze blog, waarin Michelle haar concrete tips deelt!