Door: Fennie van der Vaart.
Sommigen zullen mij nog wel kennen van eerdere blogs op dit platform en anderen misschien niet.
Mijn naam is Fennie van der Vaart en in februari 2020 is er bij mij een kleine hersenbloeding ontstaan in de kleine hersenen door een cavernoom.
Ik had veel problemen met m’n evenwicht en had bijna alle soorten duizelingen die je kunt bedenken. Het heeft lang geduurd door corona voordat m’n revalidatie kon starten maar uiteindelijk is het gelukt om een 2.0 versie van mijzelf te maken.
NAH- bucketlist
Omdat het lang duurde voordat m’n revalidatie ook resultaat toonde, schreef ik blogs en maakte ik mijn doelen kleiner in de vorm van een NAH-bucketlist. Ik schreef op wat ik erg graag weer zou willen kunnen of waar ik anders mee om wilde gaan, sinds ik dingen ineens niet meer kon met NAH.
Zo blijf je optimistisch als de kleine doelen gehaald worden, maar het zijn ook stappen richting grotere doelen. De trein ging lopen en nu na 5 jaar zijn er nog steeds dingen op mijn lijstje die ik zou willen of waar ik nog mee bezig ben. Daarvan beschrijf ik hieronder een doel waar ik lang mee geworsteld heb.
Doelen & bereiken
5 jaar NAH…
Ik mag inmiddels mezelf wel ervaringsdeskundige noemen. Vele pieken en dalen bereikt tot het zo dicht mogelijk terug keren naar mezelf. Leren accepteren dat er een 2.0 versie is.
Mentaal zat ik in die 5 jaar altijd in optimisme en enorme veerkracht waarbij ze in het team van mijn revalidatie zeer onder de indruk waren hoe diep die kracht was.
Ik ben zelfs gevraagd om alsjeblieft in de toekomst hier iets in te betekenen voor lotgenoten.
Dat was voor mij weer een mooie toekomstdroom om te onthouden, maar het was nog niet het moment.
De bedrijfsarts zei het terecht: Rust uit, neem een soort pensioentijd en probeer te genieten naast de acceptatie dat het nooit meer hetzelfde zal zijn. En hij heeft gelijk. Je hebt sowieso zoveel tijd nodig in het herstel en in het opnieuw uitvinden van je leven. Het lijkt wel een soort puberteit waarin je jezelf weer opnieuw moet uitvinden. Dit keer wel met veel meer wijsheid en zekerheid, dat dan wel.
Ik had en heb nog steeds als doel om zo dicht mogelijk bij mijn oude ik te kunnen komen en een zo goed mogelijke 2.0 versie neer te zetten. Ik bedacht een NAH bucketlist met de meest simpele dingen die ik weer wilde doen tot ook moeilijke dingen, waarvan ik nog steeds niet alles kan afstrepen. Maar dromen mag altijd, als je maar wel realistisch blijft. Opgeven is niet snel een optie voor me en in deze strijd heb ik al heel wat opgegeven, maar ook weer opgepakt.
Sporten
Eén van die dingen is sporten geweest. We weten allemaal hoe belangrijk het is om die balans tussen lichaam en geest te hebben. Het is zelfs súper belangrijk om je hersenen goed in balans te houden. Toch lukte dit lang niet altijd.
Maar na 5 jaar niet opgeven, onderzoeken, opnieuw proberen, weer dagen ziek zijn, kan ik eindelijk zeggen: ik kan +/- een half uur bewegen! Niks intensief, gewoon 20 min fietsen, 5 a 10 minuten oefeningen (vooral been) en 5 minuten uitlopen. Daarna laat ik altijd mijn nek en schouders bij de fysio behandelen omdat ik ze toch onbewust verkramp en dit lokt hoofdpijn en misselijkheid uit. Dit is mijn werkende formule nu de laatste 4 maanden.
Weer een vinkje
en automatisch wil ik dit graag uitbouwen.
PLATFORM NAH 