Door: Dennis van Elten
Mijn leven heeft een deel voor en een deel na de diagnose hersenletsel. Dit geldt ook voor mijn liefdesleven. Mijn eerste ervaringen had ik op een internaat met mensen met een beperking. Hier was het verschil tussen mij en de anderen klein.
Struggles in de echte wereld
Toen mijn tijd op het internaat om was, kwam ik in de echte wereld. Steeds meer kreeg ik het gevoel me te moeten bewijzen vanwege mijn CP (cerebrale parese).
Niet alleen in de liefde, maar ook in de andere vormen van relaties, zoals met collega’s en in vriendschappen. Op het werk met collega’s of op school met klasgenoten stond ik voor mijn gevoel altijd buiten de groep en in de liefde ben ik vaak afgewezen. Hierdoor ontwikkelde ik een wat negatief zelfbeeld, door het telkens horen of merken dat je er niet toe doet of niet mee kan komen. Afwijzing komt dan dubbel zo hard binnen.
De liefde is lastig met NAH
Het cognitieve deel kwam later pas na mijn diagnose op mijn 35ste. De overlevingsstrategieën die ik vroeger had, spelen nog in mijn leven. Al leer ik steeds meer nieuwe strategieën. Na mijn diagnose voelde ik mij meer de patiënt in de relatie waar ik op dat moment in zat, de balans was verschoven. Mijn NAH loopt mijn hele leven al als een rode draad door mijn liefdesrelaties. Maar sinds ik de officiële diagnose heb waarbij ik voor de tijd mijn CP als uitdaging had, is nu het gevoel van minder te zijn groter geworden. Het mijzelf steeds moeten bewijzen is sterker geworden, vooral nadat ik afgekeurd ben en van een WIA uitkering leef.
Op zoek naar een partner
Toch wil ik graag weer een vrouw in mijn leven. Online daten heb ik ook geprobeerd om een nieuwe partner te vinden. Vaak komt dan uiteindelijk de vraag wat voor werk doe je? Als je dan de situatie uitlegt zijn ze verdwenen. Inmidddels weet ik wel beter wat mijn valkuilen zijn. Een voorbeeld is mijn ongeremdheid. Mijn emoties zijn als een kraan. Het is moeilijk die kraan geleidelijk open te zetten. Maar ook mijn onzekerheid en mijn negatieve zelfbeeld heeft mij heel vaak genekt bij het opbouwen van een relatie, want “hoe kan iemand verliefd worden op iemand die geen waarde heeft in deze maatschappij” gaat constant door mijn hoofd.
Liefde is overal
Liefde is een belangrijk deel van mijn leven. Gelukkig is die overal te vinden. In de mensen om mij heen, maar ook de liefde voor mijn zoontje. Ik hoop dat ik ook nog een vrouw vind, waar ik mijn leven mee kan delen in de toekomst. Al zal ik dan weer in een nieuw leerproces komen.
PLATFORM NAH 