In gesprek met…Lizette Klein

Lizette & NAH

NAH opgelopen: Op 21 juni 2017 voelde ik mij niet lekker en omdat ik een paar maanden daarvoor was geopereerd aan een hartritmestoornis was ik vooral bezig met mijn hartslag meten maar die was gewoon goed.

Toch maar even de dokterspost bellen en die stuurde direct een ambulance, wellicht hadden zij iets aan mijn spraak gemerkt?!

Op weg naar het ziekenhuis in de ambulance ben ik nog een keer weggevallen en was ook mijn linkerzijde uitgevallen. De volgende ochtend was de kracht min of meer terug, na nog wat onderzoeken en in de middag, een koffiezet test (serieus) mocht ik einde middag naar huis.

Thuis volgde een emotionele en wazige periode. Bij de nacontrole bleek het helemaal niet goed met mij te gaan, werd er alsnog een MRI gemaakt en werd ik doorverwezen voor revalidatie.

Wat zijn de gevolgen van het oplopen van je NAH: Mijn linkerzijde is zwakker en mijn evenwicht is niet goed, daarom loop ik buiten met een stok en heb ik een driewieler fiets.

Verder heb ik veel last van cognitieve verstoringen. Nieuwe informatie is lastig op te slaan en oude informatie komt op een moment dat het niet nodig is. Soms blijft een woord ronddraaien in mijn hoofd waardoor er geen plek is voor iets anders en ik een soort bevries.

Verder heb ik een laag energieniveau en ben ik heel snel overprikkeld, beide redenen waardoor ik mijn tijd zeker voor 85% thuis doorbreng. 

Zijn er sinds je NAH, nieuwe lichtpuntjes ontstaan: Ja, die zijn er zeker! Je leert te kijken naar de kleine mooie dingen in het leven en daar intenser van te genieten. Inmiddels heb ik beter geleerd hoe ik met mijn nieuwe ik om moet gaan. Ik deel mijn ervaringen, en die van anderen, op een positieve manier op mijn platform “Zettje in de goede richting”.

Wat heb je ondernomen aan therapieën naast de reguliere geneeskunde en revalidatie: Ik kreeg aan het eind van mijn revalidatie het advies om mij aan te melden voor een traject bij Hersenz. Topadvies!

Welke therapie had voor jou het meeste effect en waarom: Mijn traject bij Hersenz heeft absoluut het meeste effect gehad. Al tijdens het intakegesprek vielen voor mij dingen op z’n plek. Het mooie bij Hersenz is dat je door verschillende fases gaat, eerst verwerking en rouw en daarna pas uitvinden hoe je dingen kunt aanpassen. Het traject bij Hersenz was heel zwaar, maar het heeft mij weer een leuk leven teruggegeven.

Van welke ‘klacht’ heb je nu nog het meeste last: De cognitieve verstoringen en de overprikkeling zitten mij het meeste in de weg, wellicht omdat ik daar het minste grip op heb, het kan mij nog steeds overdonderen.

Hoeveel ben je nog gegroeid, beter geworden, nadat je bent gestopt met therapieën en behandelingen: Als mens ben ik enorm gegroeid, nu ben ik vooral liever voor mezelf. Ik kan meer genieten van het moment en ik ben niet steeds bezig ben met wat nog moet en later als…

Hoe ziet je leven er nu uit?

Sport en bezigheden nu: Ik doe wekelijks fysio fitnes onder begeleiding van een fysiotherapeut en ik fiets veel op mijn driewielerfiets; WEL BEWEGEN – NIET BELASTEN.

In mijn platform ‘Zettje in de goede richting’ heb ik een fijne dagbesteding gevonden. Verder handwerk, teken/schilder ik heel graag, dat brengt mij veel ontspanning.

Vrijwilligerswerk: Tijdens het re-integratie traject heb ik vrijwilligerswerk geprobeerd. Met een groepje verstandelijk beperkte dames in een breigroepje, maar al snel bleek dit voor mij te uitputtend, daar heb ik helaas een punt achter moeten zetten.

Hobby’s: Handwerken, (digitaal) plakken en knippen, mijn platform, fotografie, fietsen en soms tekenen/schilderen.

Favoriete muziek: Geen idee, ik hou van veel verschillende soorten muziek en dus Spotify muzieklijsten genoeg (staan overigens openbaar om te volgen en luisteren). 

Favoriete jaargetijde: De lente, alleen niet dit jaar. 

Hoe ziet je sociale leven er nu uit? Een stuk rustiger en dat is inmiddels een bewuste keuze; heb ik de voorbereidingen en de gevolgen ervoor over?! Concerten, theater en dorpsfeesten doe ik nog zelden.

Is er een tijd die je over wilt doen en waarom: Nee, ik wil niets overdoen. Je kunt het verleden niet veranderen! Ik ben blij dat wat ik meegemaakt heb kan omzetten naar hoe ik het nu zou willen en kunnen doen.   

Waar werd je de afgelopen tijd blij van: Och, ik word van heel veel blij! Op vakantie gaan is niet vanzelfsprekend, in juni mocht ik weer op het huis van een neef passen, aan het water met een tuin en eens andere fietsroutes. Maar ook geniet ik van een bosje bloemen, (wolken)luchten, natuur, kinderen, familie, vrienden, mijn platform en bijzondere contacten via socialmedia.

Ik kan zorgen hebben om: Mijn financiën; voor ik werd afgekeurd had ik een parttimebaan dus daar is mijn uitkering op gebaseerd. 

Welke opmerking hoor je het meest van mensen die vragen hoe het met je gaat: ‘Je ziet er goed uit!’ Tja en daar doe ik alles aan! Ik ben ziek en hoef mij niet nog zieker te voelen door er ook zo uit te zien. Het kost mij in de ochtend best wat tijd en energie maar ik voel mij er echt een prettiger mens bij.

Ouderschap en NAH

Speciale vraag i.v.m. onze themamaand van juni over ouderschap (Indien je ouder bent): Hoe ervaar je het vader of moeder zijn met NAH? Mijn kinderen Huub, Marleen en Anne (nu 21, 25 en 27) zijn echte toppers. Net na mijn herseninfarct woonde de twee jongste kinderen nog thuis, ik vind het heel moeilijk dat zij direct, en zo jong, mantelzorgers werden en bovendien geen uitleg en begeleiding op kregen. Ook voor de oudste was het zwaar omdat zij verder weg woont en die rol juist niet op zich kon nemen.Extra note; Aan partners wordt door artsen vaak uitleg gegeven, maar mijn kinderen (en ik) zaten in een groot grijs gebied qua informatie.

Door aan mijn nieuwe ik te werken ben ik inmiddels gewoon weer in de moederrol al heb ik hun hulp nog regelmatig nodig.

Dit heb ik van mijn kind(eren) geleerd: Onze levens zijn niet bepaald over rozen gegaan, ook mijn kinderen hebben zware tijden gekend en we worstelen allemaal nog met het één en ander, maar het maakt mij sterker als ik zie hoe sterk zij zijn. Ik heb van ze geleerd dat ik niet alles kan oplossen, voor hen en voor mezelf niet en dat loslaten ook een optie is, een luisterend oor kan in veel gevallen al de oplossing zijn.

Advies aan andere hersenletsel helden

Wat wil je nog kwijt aan je mede NAH-ers? Ga op zoek naar waar je tegenaan loopt en hoe je daar mee om kunt gaan. Bij de revalidatie kreeg ik veel standaardadviezen die voor mij niet altijd werkten en mij juist meer frustreerden. Neem alle adviezen en tips tot je, probeer ze uit en mooi als je er iets aan hebt maar zo niet… dan hoppa weggooien die handel.

Mocht je erg worstelen met je klachten kijk dan eens of Hersenz iets voor je is, zoek informatie, lees je in en zoek hulp!

Mocht je iets willen weten of naar informatie zoeken, neem dan gerust contact met mij op, ik ben zeker geen hulpverlener, maar kan je misschien wel een ‘Zettje in de goede richting’ geven.

Liefs Lizette