Door: Patrice van Oudheusden.

https://anchor.fm/platformnah/episodes/De-gehandicaptenparkeerkaart—deel-2-e2c10jl

De medische keuring

Het was zover. Gelukkig waren de zenuwen en het slecht slapen nog voor iets goed; ik had namelijk een slechte dag op de dag van de keuring, waardoor het lopen echt gruwelijk moeizaam ging. Ik werd opgeroepen bij een kantoorpandje in de stad. Eenmaal aangekomen bleek de arts al bij de balie op mij te wachten (om mij stiekem te observeren ?). Na het melden bij de balie kon ik direct met hem meelopen. In mijn hoofd was ik gelijk al aan het denken hoe ik zojuist binnenkwam. ‘Liep ik wel ‘slecht’ genoeg?’ Want de eerste passen na rust gaan wel, maar juist bij langer lopen wordt het steeds slechter en slechter… Ik moest een lange gang door voordat ik bij zijn kamertje aankwam. ‘Shit’, dacht ik, ‘dit is volgens mij verder dan 100 meter. En nu?’ Ik strompelde echt en ik kon amper mijn been nog optillen met lopen. ‘Dat zal hij toch wel gezien hebben?’

De toekenning van de arts

Na 10 minuten stond ik weer buiten. Ik had de kaart toegekend gekregen voor 3 jaar. Mocht de FNS dan nog aanwezig zijn met de loopbeperking dan kon ik hem gemakkelijk laten verlengen. Deze arts kende de term FNS en hij vertelde mij achteraf dat dit in combinatie met mijn slechte lopen van die dag al voldoende voor hem was om toe te kennen. Alleen de vraag was voor hoe lang, omdat FNS soms kan verbeteren met de juiste therapie. Vandaar de 3 jaar toekenning. Bij deze medische keuring vond geen fysiek onderzoek plaats. Er was niet eens een onderzoeksbank in die kamer. Bij mij was het overduidelijk vertelde deze arts, ook omdat mijn neuroloog de diagnose al had gesteld. Maar ook van anderen heb ik niet gehoord dat zij fysiek werden onderzocht, dus ik denk niet dat dit standaard wordt gedaan. (Hopelijk weer een opluchting voor menigeen?)

Vragen die je kan verwachten tijdens de beoordeling

  • Wat is er aan de hand?
    • Diagnose. Door wie gesteld?
    • Wat zijn de ervaren klachten hiervan?
    • Wat is de prognose? 
  • Volg je momenteel nog therapie?
    • Welke therapie met welke doelstellingen? 
  • Slik je medicatie?
    • Waarvoor? En hoeveel? 
  • Hoe gaat het functioneren thuis?
    • Maak je ook daar gebruik van hulpmiddelen? 
  • Hoe gaat het buitenshuis?
    • Hoe los je het nu op als je slecht kan lopen en toch iets wilt doen?

Tips:

  • Een uitgewerkt ziektebeloop met diagnose doet wonderen. Als een medisch specialist jouw slechte lopen ook al heeft onderzocht en heeft beoordeeld zal deze arts dat bijna nooit in twijfel trekken. Vooral als het recent is. 
  • Hoewel het totaalplaatje belangrijk is, focus je dan toch op waarom het lopen slecht gaat. 
  • Beschrijf vooral de moeizame, slechte dagen en hoe het beperkte lopen je beperkt in het dagelijks leven.
  • Benoem wat de meerwaarde van de kaart voor je kan zijn. Zoals dat je meer naar buiten kan gaan, onder de mensen komt, meer kan meedoen in de maatschappij i.p.v. binnen opgesloten te zitten. 
  • Artsen prikken door ‘nep’ slecht lopen heen. Wees eerlijk over dat dit sterk wisselend is en neem desnoods een video mee waarop je WEL slecht loopt! Dit schijnt enorm te helpen! 
  • Neem iemand mee die jou goed kent en jouw functioneren ook kan benoemen en onderbouwen. 

De toekenning van de WMO

Hoewel de arts de toekenning al had gegeven, besluit de WMO of je de kaart uiteindelijk krijgt. Dit is vooral een bureaucratisch ding, want ik heb nog nooit gehoord dat zij niet meegaan met het advies van de arts. Maar technisch gezien zou het kunnen. Binnen 2 weken kreeg ik bericht dat ik de kaart kon afhalen en nu ben ik in het bezit van een heuse blauwe kaart!

Ik ben er zo blij mee! Wat een verademing geeft die kaart mij zeg. Dit had ik echt nooit van tevoren kunnen bedenken. Stiekem had ik keiveel paniek of ik de auto wel dichtbij genoeg kon parkeren om ook de boodschappen te kunnen doen, of dat ik weer noodgedwongen ergens moest gaan zitten uitrusten. Hier hoef ik me geen zorgen meer over te maken. Een extra bijkomstigheid is ook nog dat de parkeerplaatsen ruim en extra breed zijn.

Afsluitende woorden

Er kleeft heel veel stigma op het woord gehandicaptenparkeerkaart en het brengt veel weerstand met zich mee. Ik had hier ook last van, maar het heeft mijn wereld zo verrijkt! Ik ga nu veel gemakkelijk er op uit om een korte boodschap te doen, nu ik weet dat ik mijn auto dichtbij kan zetten. Het heeft mijn wereld echt weer groter gemaakt. 

En ik gun het jou ook om je wereld met die kaart een stukje groter te maken!