Door: Yoko Hammendorp
In de eerdere blogs kon je lezen hoe het traject dat Yoko heeft gevolgd tot in detail eruit zag. Hier kun je de vorige blogs teruglezen.
Vandaag vertelt Yoko hoe de laatste loodjes waren van het intensieve traject dat zij gevolgd heeft. En hoe zij van hoop en angst naar een gevoel van dankbaarheid ging.
Het zit erop! Mijn intensieve behandelweek in Leeuwarden. Een behandelweek, waarin ik hoop had, dat de cognitieve klachten als gevolg van mijn CVA wellicht af zouden nemen.
En hoop had ik zeker! Hoop op verbetering, maar ook temperde ik die hoop en dat maakte ook plaats voor wat anders. Angst… Angst dat er misschien helemaal niks zou veranderen. Angst dat ik dit intensieve programma misschien niet aan zou kunnen. Angst dat ik misschien mijzelf te weinig zou in kunnen zetten.
Of erger, angst dat er alleen maar meer toename van klachten zou komen.
Het is ook nog niet klaar, de komende 4 weken kom ik een halve dag terug om weer hier te trainen. En de andere dagen ga ik thuis aan de slag! Ik heb hele fijne handvatten gekregen hoe thuis aan de slag te gaan met spierkracht trainen, HITT en breintraining.
Dankbaarheid
De angst heeft voor mij nu ruimte gemaakt voor dankbaarheid. Dankbaar dat ik dit traject heb mogen volgen! Dankbaarheid voor mijn lieve vriendin Rosanne, want anders was ik hier überhaupt nooit gekomen. Dankbaarheid voor alle lieve steun die ik krijg van velen.
Vooral dankbaar voor Marieke, die het thuis allemaal draaiende heeft gehouden en mij de kans ook gaf dit te doen!
En nu, nu valt het kwartje hoe intensief deze week eigenlijk was! Hoe hard we gewerkt hebben! Hoe bijzonder het is, dat ik nu al grote veranderingen merk! Dit heeft nu ook zo zijn weerslag op mijn emoties… Tranen vloeiden vanmiddag, maar niet van frustratie. Maar echt van dankbaarheid!
Ik ben er nog niet, zeker niet. Ik ga de komende weken thuis verder trainen. Maar ik ben zo ontzettend veel verder als waar ik was. En vooral ben ik een oprecht gelukkiger mens geworden en kijk ik zoveel positiever naar de toekomst!
En morgen ga ik lekker freubelen, het alfabet in twee kleuren uitprinten en de cijfers 1 tot en met 26 in twee kleuren. Andere oefeningen uitprinten om thuis lekker verder te gaan oefenen met dit en natuurlijk ook andere oefeningen gaan er thuis gebeuren!
The day after
Vanmorgen al(weer) (veel te) vroeg wakker. Door omstandigheden bij de B&B moest ik afgelopen nacht in een hotel slapen en dat was niet zo’n enorm succes… De kamer was klein en het ontbijt kon pas vanaf 8 uur en om 6 uur was ik al wakker. Nog wel geprobeerd te blijven liggen, maar om 7 uur was ik wel echt klaar en wilde ik eigenlijk ook gewoon heel erg graag naar huis. Nog even getwijfeld, maar om 7.30 had ik maar 1 gedachte nog. Ik wil NU naar huis!!. Dus spullen in de auto en gaan!!
Zonder ontbijt vertrokken naar huis in de auto. Een rit van 2 uur. Daar ik op de heenweg nog minimaal 2 keer moest stoppen, kon ik nu zonder problemen in 1 keer naar huis rijden! Ik had nog langer kunnen rijden als ik had gemoeten, maar ik was al thuis! Zo fijn en ook al zo lekker vroeg en totaal onverwachts voor iedereen dat ik er al was. Thuis eerst iedereen goed geknuffeld. Rustig aan ontbeten en daarna wel even geslapen, aangezien ik de afgelopen week wel iedere nacht wat uren slaap tekort gekomen ben.
Daarna het huis breintraining klaar gemaakt! Vandaag een dag rust en morgen gaat het thuis trainen beginnen!! Er staat een hometrainer in de kamer, voor de HITT op de fiets. Morgen oefeningen vanuit de huiskamer en ook BrainHQ op de laptop! Ik heb er zin in!
PLATFORM NAH 