In deel 1 van de rubriek Yoko neemt je mee, stelde Yoko zich voor en begon ze met uit te leggen hoe haar hersenletsel is ontstaan en welke struggles ze heeft gehad om te blijven werken. Vandaag vertelt ze verder, over Hersenz onder andere, maar ook over nieuwe mogelijkheden. Lees je mee?

Nu ik was uitgevallen op mijn werk, moest ik echt voor mezelf toegeven dat ik niet kon werken…. Dat ik mezelf echt voorbij was gelopen, dat de koek echt op was. Dit toegeven was pijnlijk en ook enorm verdrietig. Helaas raakte ik in een diepe depressie, maar vroeg ik ook wel direct hulp aan mijn huisarts. Mijn huisarts heeft mij doorgestuurd naar de GGZ, maar ook naar Boogh, wat nu Interaktcontour heet. Ik kon vrij snel terecht bij de GGZ en tot die tijd begeleidde mijn huisarts mij. Zij heeft mij altijd gesteund en ik kon ook altijd bij haar terecht. De wachttijd tot het traject bij Boogh was langer. Maar een paar maanden later kon ik bij Boogh terecht in Utrecht en daar kon ik het programma Hersenz volgen. Niet precies duidelijk wat het inhield, ging ik het wel helemaal aan.

Hersenz

Ik heb er 2 modules gevolgd die ieder ongeveer 3 maanden duurde, de eerste module heette “Omgaan met verandering” en de tweede module heette “Grip op energie”.

Voor het eerst stond ik eigenlijk echt stil bij mijn hersenletsel. En mocht ik er ook om rouwen. In plaats van altijd maar doorgaan, moesten we nu echt stilstaan bij de breuk in je levenslijn. Dit was ook heel confronterend. 

Twee keer per week hadden we groepstherapie dagen, op de dinsdag en donderdag. Op dinsdag begonnen we met de theorie van de module en behandelden we er opdrachten en in de middag hadden we PMT (psycho-motore therapie). Op donderdag begonnen we met PMT en hadden we in de middag (met de eerste module) beeldende therapie. Daarnaast had je ook nog 1 keer per week individuele therapie. We hadden een fijne groep en konden elkaar ook echt tot steun zijn. Een ieder had eigen individuele doelen waaraan hij of zij werkte .

Mijn traject heeft uiteindelijk een jaar ongeveer geduurd. Dit is gekomen omdat er ook nog oude trauma’s tijdens een PMT oefening omhoog waren gekomen, die voor mij ook alles weer op zijn kop zette. Gelukkig werd ik hierbij ook enorm goed geholpen door mijn neuro psycholoog en kon ik met haar ook EMDR behandelingen starten en een begin maken met het verwerken van dit trauma.

Stappen gemaakt

Ook hier had ik echt stappen gemaakt, leerde ik betere keuzes maken. Meer mijn balans bewaken. Maar waren mijn klachten die ik had niet weg. Sommige klachten werden wel wat minder, omdat je bijvoorbeeld ook leerde je afspraken anders te plannen. Maar ook om voor mezelf rust pauzes in te lassen.

Nieuw traject?

Ondertussen had ik ook van een hele goede vriendin van mij gehoord dat er in Leeuwarden een traject zou gaan beginnen, wat enorm vergelijkbaar is met Cognitive Fx in Utah. Ze hadden daar al een neuro plasticiteits traject, maar per september zou het nieuwe traject ingaan, waarin dezelfde opbouw van trainen is als in Utah. Mijn vriendin Rosanne werkt daar als huisarts/ arts neuroplasticiteit en is zelf in Utah geweest na haar CVA. Doordat zij ook zelf het traject in Utah heeft gevolgd, weet ze enorm goed hoe het in elkaar zit. Zij heeft heel veel input in dit mooie programma kunnen geven en zij attendeerde mij op dit programma. Dat het wellicht wel wat voor mij zou zijn, hetzelfde programma volgen als in Utah, alleen zonder MRI van te voren. Wel een NPO van te voren en aan het eind, om te kijken of er vooruitgang meetbaar is.

Doet ze het of doet ze het niet?

Dit bood wel een kans en toch moest ik er over nadenken, omdat Leeuwarden voor mij wel als het eind van de wereld ook voelde en wat nou als het niks zou doen. Maar het was wel een kans die ik wilde grijpen, want ook al werkte het niet, dan kon ik in ieder geval wel zeggen dat ik er echt alles aan gedaan had, om mijn CVA restklachten te verminderen en kon ik mijzelf daarna recht in de spiegel aankijken.

Dus regelde ik een verwijzing van de huisarts en werd ik door Rosanne op de wachtlijst gezet….

Volgende keer vertelt Yoko of ze het nieuwe traject is gaan doen of toch een andere stap heeft gezet.