NAH en feestdagen

Heel december staat in het teken van gezelligheid, samen komen en voor mensen met NAH een maand vol met uitdagingen.

Hoe ik hier mee om ga?

De schoonfamilie (schoonouders, ooms&tantes en neefjes&nichtjes) viert eigenlijk traditioneel Sinterklaas. Super leuk, altijd een ontspannen avond met veel lachen en plezier, maar sinds mijn ongeluk eigenlijk niet meer mogelijk. We hebben het nog 1 avond een poging gegeven, maar de strategie die voor andere dingen wel werkt, gaf niet voldoende verlichting. Wat is die strategie denk je dan misschien? Het feestje begint altijd met gezamenlijk eten en dan na het eten koffie/thee en dan komen de surprises en cadeautjes. We hebben het eten overgeslagen, omdat ik destijds misschien net 20min in gezelschap kon doorbrengen, maar met een weekje rust erachter aan was ik wel bereid om over die grens heen te gaan. We sloten dus bij de koffie aan en hadden de avond in blokjes van ±40 min opgedeeld. Na die 40min gingen we dan even naar buiten een frissen neus halen en even in een prikkelarme modus. Vaak kan ik daarmee dan nog een half uurtje winnen.

Echter bevat zo’n avond zoveel prikkels dat we het jaar erop besloten om mijn echtgenote alleen te laten gaan. Wel hebben we nog met mijn schoonouders en zwager een ontspannen avond gehad. Ook dat is een uitdaging, maar zij zijn er aan gewend dat ik we wat later komen, zo net voor het voorgerecht en dat we dan tussen het hoofdgerecht en het toetje nog even naar buiten gaan. Op die manier is het goed te doen. Ook is er bij mijn schoonfamilie nooit een TV aan als wij er zijn en staat er ook geen achtergrond muziek aan. Dus meest optimale manier dus om toch een avond samen te kunnen zijn.

Voor kerst is dat vergelijkbaar. In de ochtend ga ik altijd even sporten, dan een paar uur op standje uit om op te laden en dan eind van de middag gaan we richting mijn schoonouders. Samen eten, tussendoor nog even naar buiten en met een beetje mazzel kunnen we dan ook nog koffie meepakken, waarna ik gesloopt en overprikkeld naar huis ga, maar wel een hele leuke avond gehad heb. En dat vind ik erg belangrijk. Ik kom de dagen erna wel weer ergens tot leven.

Dit jaar is alles anders

Dit jaar is echter alles anders. Mijn echtgenote, oncoloog van beroep, heeft namelijk 1e en 2e kerstdag dienst. Dus die zit het hele weekend in Dordrecht in het ziekenhuis. Nu hebben we op de 24e een (veel te) drukke dag, maar daar kies ik dit jaar bewust voor.

Met mijn werk hebben we de traditie om een route in de vorm van een kerstboom te fietsen en daarna te borrelen met de collega’s. Beide activiteiten los van elkaar al te veel, dus laat staan samen, maar voor het fietsen heb ik een pilote voor de tandem geregeld en die borrel vind ik veel te leuk om over te slaan. Dit jaar moeten we dan in de avond echter ook nog naar de schoonfamilie. Nu heb ik dus 3 activiteiten op een dag, waarvan ze allemaal per stuk eigenlijk al een uitdaging zijn. Waarom ik dat dan toch doe? De rest van de kerst zit ik toch alleen thuis, dus wie heeft er last van als ik in bed blijf liggen of misschien verhuis naar bank? Niemand toch. En de kat vindt het altijd wel gezellig.

Het alternatief is namelijk dat ik alleen naar de schoonfamilie ga (iets met prioriteiten stellen) en daardoor 2 andere leuke activiteiten mis. Dan maar even een weekje bijkomen. De winkels zijn tussen kerst en oudjaar ook nog eens gesloten, dus ik heb nog een weekje vakantie om verder bij te tanken en weer fris het nieuwe jaar in te gaan.

Oud & nieuw

Oud&nieuw vieren we niet, maar dat was eigenlijk ook al voor mijn ongeluk zo. We zijn beide niet echt van die avondmensen en vonden het altijd lastig om zo lang wakker te blijven. We gaan traditioneel even een hapje eten, thuis nog koffie/thee en dan gewoon normale tijd naar bed. Het grote voordeel? Op 1 januari als iedereen nog ligt te slapen, heb je alle wegen voor jezelf en kun je heerlijk ontspannen sporten. En sinds mijn ongeluk? Ik zou niet weten hoe ik na een kerstweekend ook nog energie zou kunnen opbrengen om oudejaarsavond door te komen.