Door gastblogger: Marieke de Buijzer

Alweer 2 of 3 jaar geleden zag ik een oproep staan, waarin gevraagd werd om mensen met NAH (niet aangeboren hersenletsel) die een toneelstuk over NAH wilden maken. De reden daarvoor was dat NAH meer aandacht moeten krijgen.

Omdat ik geen toneelervaring had, heb ik de regisseur eerst een mail gestuurd met de vraag of ik dan wel welkom was. Het antwoord: “kom maar hoor, je bent van harte welkom!” En tussen de coronatijden door hebben we af en toe een repetitie gehad. In het najaar 2021 zijn we begonnen met een aantal workshops (stem, bewegen, etcetera). En vervolgens zijn we het stuk gaan maken.

Wij, de spelers, bedachten en speelden de scènes, Paul, de regisseur, schreef ze op, zette ze in de juiste volgorde en knoopte ze aan elkaar. Iedere repetitie vond ik geweldig. Steeds leerde ik dingen en de mensen zijn ontzettend leuk. We hebben serieus geoefend maar ook ontzettend veel gelachen.

De generale repetitie op 16 september verliep nog heel chaotisch. Maar de uitvoeringen op 17, 18, 22 en 23 september gingen heel goed. We hebben veel complimenten gekregen: zeer indrukwekkend, ontroerend en o, wat waren jullie goed. Kortom, het was echt fantastisch om met zulke fantastische en inspirerende mensen een toneelstuk te spelen!

Een nieuwe hobby is geboren!