Gegroet vanuit het gezellige Brabant! Ik ben Patrice van Oudheusden en sinds kort schrijf ik voor Platform NAH. In 2020 raakte ik betrokken bij een hoog energetisch traumatisch auto-ongeval. Niks gebroken, veel gekneusd en geen idee wat mij allemaal overkomen was. Geen idee wat mij allemaal nog te wachten stond… 

Na een lange moeizame zoektocht naar antwoorden kreeg ik in 2022 eindelijk duidelijkheid. Tijdens mijn auto-ongeval kwam mijn hoofd met flinke kracht tegen de hoofdsteun aan waarbij mijn hersenen een flinke tik hebben gekregen. De exacte schade zullen we nooit achterkomen; ik ben nooit ingestuurd voor foto’s en werd eerst niet serieus genomen. De hersenschudding ging over naar het post-commotioneel syndroom (PCS) met persisterende whiplashklachten. Kortom: welkom tot de groep Niet-Aangeboren Hersenletsel. 

Mijn werk als fysiotherapeut heb ik geprobeerd te blijven doen, maar ondanks mijn beste wil ben ik toch uitgevallen en zit ik sinds 2021 in de ziektewet/ WIA. Momenteel met het beruchte UWV bezig met de afwikkeling hiervan. 

De diagnose NAH heeft veel puzzelstukjes op zijn plek voor mij laten vallen. Anderzijds ook erg confronterend om al die puzzelstukjes zo op de tafel te zien liggen. Maar… (Ja er is ook een maar! Gelukkig). Het heeft mij ook iets moois gebracht. Dichter bij mijzelf staan. Beter naar mijn lichaam luisteren. Waar word ik écht gelukkig van? Wat geeft mij energie?  

Ik heb mijn innerlijke paardenmeisje weer helemaal omarmt en zoek vaak de paardjes op. Of lekker alleen in de natuur. Zalig. Ook probeer ik weer creatieve outlets te vinden die ik kan doen ondanks mijn NAH. 

Mijn grootste struikelblok momenteel is nog het acceptatieproces. Vooral met betrekking tot mijn zeer lage belastbaarheid en de brainfogs. Ik vind het nog steeds erg lastig om niet boos op mijzelf te worden wanneer ik de kluts kwijt raak, of mijn linkerkant niet luistert. Ik probeer er meer aan toe te geven, het meer te laten zijn. (Maar soms is dat zo lastig! En kan ik wel huilen van frustratie!) Gelukkig mag dat. Ook dit hoort bij het proces. 

De afgelopen periode heb ik mij onwijs gesteund en gehoord gevoeld door de NAH community. Mede om deze reden wil ik graag mijn opgedane ervaring, met mijn fysiotherapie achtergrond, combineren om iets terug te doen. Hopelijk kan ik anderen een hart onder de riem steken of op ideeën brengen met mijn blogs.

Het leven eindigt niet bij NAH, maar het begint. 

Liefs, 

Patrice

Hier vind je al mijn blogs terug.